Δεν υπάρχει έμπνευση.
Είναι κακό αυτό; Να
ανησυχώ; Να στεναχωρηθώ;
Θα το απολαύσω. Το
μυαλό κάτι ξέρει και σταματά. Κάνει παύση.
Θα είναι παύση όπως
αυτή του διαλείμματος στη δουλειά για τσιγάρο;
Θα είναι όπως η κοφτή
ανάσα του τραγουδιστή ανάμεσα στους στίχους;
Δεν ξέρω, μα θα την
απολαύσω.
Θα κυλήσω μαζί της.
Θα την αφήσω να φύγει
από πάνω μου, θα τη διώξω.
Δεν είναι η έμπνευση
καθημερινή απόλαυση
Δεν είναι φαγητό,
νεράκι ή αναπνοή.
Σε καμία περίπτωση
δεν είναι σεξ.
Έμπνευση είναι δυο
μάτια κλειστά και μια καρδιά να βαράει σαν χαλασμένο εκκρεμές
Το ‘νιωσες ποτέ; Ήταν
αληθινό;
Ήταν μονάχα για χάρη
δυο ματιών ή μιας ωραίας εικόνας;
Τη σπατάλησες για να
γράφεις αερολογίες και μετά την ονόμασες τέχνη;
Η έμπνευση λείπει.
Είναι η σωστή ώρα να
επικοινωνήσετε μαζί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου