Βαρέθηκα να σε βλέπω με το κεφάλι σκυμμένο. Από τις καρπαζιες που έχεις φάει, έχεις χάσει το μπαλατσο σου και ψάχνεις να το βρείς.Δεν βαρέθηκες ρε φίλο; Γουσταρεις να μένεις στο ράφι και να έχεις πάνω σου τιμή λιανικής.Πνοή καημένε δεν σου μείνε να φωνάξεις. Μόνο κάτι ακαταλαβιστικα μουρμουριζεις για τους πουστηδες τους πολιτικάντες ,που σου ρουφανε τη ζωή κάθε μέρα. Και ύστερα τι κάνεις; Αφήνεσαι και στηνεσαι ξανά σε μια ουρά. Και ξέρεις πως αυτό θέλουν από εσένα, να μείνεις εκεί. Ο καθένας πια για τη παρτη του.Μας χώρισαν μαλάκα μου και χαμπαρι δεν πήραμε. Τους εβαλες στο σπίτι σου και τώρα φωνάζεις κλέφτες; Προσκύνα τους ρε ακόμα. Φάε τα ψιχουλα που βάφτισες κεκτημένο.Ποιό ρε ακριβώς; Την παγίδα που σου έστησαν οι τράπεζες για να στα πάρουν επί δύο μετά; Το κεκτημένο ήταν η ζωή σου και εσύ την ξεπούλησες μπιτ-παρα.Τώρα μισείς όλο τον κόσμο. Αδυσώπητο τον ονομάζεις. Και για την αφεντια σου τι λες; Σήκωσε ρε το κεφάλι και κοίτα στο καθρέφτη. Ηττήθηκες και το ξέρεις και ντρεπεσαι για αυτό. Και τι κάνεις; Σήκω ρε.Κουνήσου.Τι φοβάσαι; Ότι είσαι μόνος; Δεν είσαι ρε.Είμαι και εγώ. Είναι κι'αλλοι.Είμαστε μαζί. Διάλεξε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου