Ζούμε για ν' αγαπούμε
Μα ανασαίνουμε ήσυχα
Όπως ταιριάζει στους τυφλούς ή στα αδέσποτα σκυλιά
Και όποτε βρέχει
"Θα λιώσω'' λέμε
Σκύβοντας κόσμια το κεφάλι
Κόσμια ως ανασαίνουμε
Και κόσμια ως ξεχνούμε
όλες τις θάλασσες
Μας βρίσκουν ανελέητα τα κύμματα
Μας παίρνουν λες και είμαστε παιδιά
Κι όλο αποκοιμιόμαστε
Κι όλο στραβοξυπνάμε
Χέρια, μαλλιά, μουσκίδι
Άμμος στα μάτια
Λάσπη στο μπρίκι
Και γύρω οι άνθρωποι κοιτούν
"Καλημέρα" λέμε
Τραβώντας μουδιασμένοι για το διάολο
Σηκώνουμε το βλέμμα στα πουλιά
Και κάνουμε πως καταλαβαίνουμε
Εάν η μέρα ξεκινά
ή αν ξανατελειώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου