Για μια καινούρια αρχή | Μαριεύα Νταϊρούση

Αρχές του μήνα, των αδειών, του καλοκαιριού για πολλούς. Ξεκούραση, θάλασσα, ανεμελιά, κυριαρχούν και όλοι κάνουμε ένα διάλειμμα από τους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας.
Ο Αύγουστος νομίζω, είναι πραγματικά το σημείο αναφοράς του καλοκαιριού. Δεν είναι τυχαίο που γράφεται με «Α» και φυσικά δεν είναι τυχαίο που ξεκινά με το ίδιο γράμμα που αρχίζει και η λέξη «Αρχή».

Είναι νομίζω επίσης Αυτόνομος μήνας είναι θα έλεγα το «Βατικανό» του καλοκαιριού. Ίσως φταίει που Ιούνιος και Ιούλιος μοιάζουν σαν άκουσμα και πάντα τους θεωρούσα σαν ένα.

Όλα αυτά με έβαλαν σε σκέψεις για τις «αρχές» γενικότερα.

Το πρώτο πράγμα που μού ήρθε στο μυαλό είναι η γνωστή σε όλους νομίζω φράση «Κάθε αρχή και δύσκολη».

Αυτό, ειλικρινά ποτέ δεν το κατάλαβα.

Για ποιο λόγο πρέπει κάθε φορά να πούμε το ίδιο πράγμα και όχι κάτι που θα μας δώσει ενέργεια και κίνηση;

Προσωπικά, δεν μπορώ να φανταστώ ούτε μια στιγμή που να βρέθηκα μπροστά σε μια καινούρια αρχή και να μην πανικοβλήθηκα. Κάθε φορά, η ίδια αγωνία και τα ερωτήματα να ξεπηδάνε συνεχώς : «Τι θα κάνω τώρα;», «Ποιους θα συναντήσω εκεί;» «Πώς θα είναι;»…
Και τελικά , εκεί που καταλήγω είναι ότι ποτέ δε χρειάζεται ν’ ανησυχούμε. Γιατί πάντα όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Και πάντα αυτές τις ανησυχίες τις ξεχνάμε μ’ ένα χαμόγελο.
Είναι το ίδιο χαμόγελο που έχουμε όταν γυρνάμε στην παρέα μας και ξαναμπαίνουμε στη συζήτηση μετά από τη γρήγορη αναδρομή σε όλες δυσάρεστες σκέψεις που κάναμε «στην αρχή».
Γιατί τώρα το ξέρεις, ότι δε χρειαζόταν και δε χρησίμευσε σε τίποτα όλο εκείνο το άγχος.
Γιατί κάθε φορά, θα προκύπτουν καινούριες αρχές που θα μας τρομάξουν, όμως στη συνέχεια θα τις απομυθοποιήσουμε και πάλι.

Γιατί μόνο σπάζοντας τα σκοινιά που μας κρατούσαν δέσμιους μπορούμε τελικά να προχωρήσουμε μπροστά. Τα είπε άλλωστε ο Πλάτωνας πολύ νωρίτερα από εμένα.