Εγκλωβισμένος στο θρίαμβο του | Λίναμ Κεροτάνυ

Εγκλωβισμένος στο θρίαμβο του


Όσο πιο τετράγωνο τόσο πιο σωστό λέγαν
 για τη λογική ,για τα παζλ και την πολιτική.

Μα η πολιτική είναι ένα παζλ δίχως λογική ,τα κομμάτια κι αν δεν ταιριάζουν θα αναγκαστούν να χωρέσουν.

Το κοστούμι της λινής ιδεολογίας θα σου μπει αν παχύνεις μην ανησυχείς.
Και το κάδρο σου θα είναι το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα τ’ άλλα κάδρα που μέσα τους εγκλώβισαν κάτι.
Επέλεξα να μπω στην παράταξη είχες πει με γυαλιστερά μάτια σα μύδια κλειστά άρα και χαλασμένα.
Και σιγά – σιγά παρέδινες μέρη της ελευθερίας σου , του μυαλού σου ,στον ιστορικό  τοίχο των βαλσαμωμένων αρχόντων. Δεν γνώριζες τότε πόση ακινησία θα σου προκαλούσε να καρφωθείς εκεί πλάι στο μαυσωλείο των ελπίδων.
Όσοι κατάφεραν να πείσουν άλλους γίνονται κάδρα , κι όσοι πείστηκαν γίνηκαν τροφή για τα σκουλήκια.

Μόνο που και τα δικά μου σκουλήκια και τα δικά σου είναι της ίδιας τάξης , από συκώτι σε συκώτι δεν κάνουν διακρίσεις.

Μόνάχα οι άνθρωποι κάνουν διακρίσεις για το ευνοϊκό και το ωφέλιμο κι ανεβαίνουν σα σκαλιστήρι σε ανάγλυφη καρέκλα την ιεραρχία του αιώνιου παρελθόντος.

Όπου βλέπεις πρόσωπα χωρίς πόδια ,
με σερέτια και γαλόνια, αυτά να ξέρεις θέλουν να γιγαντώσουν την αξία του ενδιάμεσου κεφαλιού , μα της ξεκλέβουν δύναμη και διαύγεια .
Τα γαλώνια έρχονται με τα χρόνια κι όταν τα γόνατα τρίβονται και κόβονται.


Άνθρωποι χωρίς κίνηση και με γαλόνια εγκλωβισμένοι στον απέθαντο κι αζώντανο θρίαμβό