Όταν η αρχή ισούται με το τέλος... | Χαζό κορίτσι

Έρχεσαι ή φεύγεις;

Όταν σε παρατηρούν δεν βλέπουν το στόχο που έχεις στο μυαλό. Δεν γνωρίζουν την διαδρομή που έχεις χαράξει. Σκαλίζεις τα χνάρια σου στο χώμα, ένα ένα τα βήματα αποτυπώνονται στο φρέσκο γρασίδι. Θέλεις να σε ακολουθήσουν, να ταυτιστούν με αυτό που θέλεις να φτάσεις. Μια παύση εδώ. Η ώθηση δίνει την πρώτη σπρωξιά, μα θέλει θέληση και βήμα για να διασχίσεις το μονοπάτι αυτό.

Έρχεσαι ή φεύγεις;

Όταν η αρχή ισούται με το τέλος. Όταν το τέλος ισούται με την αρχή. Μόνος οδεύεις, απλωμένα χέρια δεξιά και αριστερά. Τολμάς να κοιτάξεις πίσω, όλο το σώμα γυρνά.

Έρχεσαι ή φεύγεις;

Πόσο απέχει το πίσω και πόσο το μπροστά; Ακολουθείς αυτή την σκέψη στο κεφάλι. Αυτό τον πόθο για λευτεριά. Να τρέξεις φοβάσαι, το αργά είναι θάνατος. Άλλη μια παύση εδώ. Σφίγγεις τα μάτια να αποσπάσουν τις εικόνες. Κάθε κίνηση μια μαχαιριά. Ολόσωμος καθρέφτης περικλείει τρόπαια, ηδονές και χιλιάδες πράγματα παρελθοντικά.

Έρχεσαι ή φεύγεις;

Μια στιγμή ακόμα και αρχίζεις και κυλάς. Πιο εύκολη φαντάζει η κατηφόρα. Μαύρα σύννεφα, στην πλάτη σου βαριά. Λίγο ακόμα και θα φτάσεις. Θα αντέξεις. Αγγίζεις το τέλος, μα για κάποιους είναι η αρχή. Μια γέννηση, ένας θάνατος, μια αιώνια ζωή.

Έρχεσαι ή φεύγεις λοιπόν;