Άλλωστε βρίσκεις όμορφα πράγματα στα σκουπίδια. | Τζένιφερ Ντέρλεθ

1

Οι πόλεις γέμισαν με γκρι θηρία κτίρια.

Τα είδα όταν ξύπνησα την 7η μέρα.

Τα παιδιά αλυσοδέθηκαν στις κολώνες σα σκύλοι

και οι ενήλικες ξεσάλωσαν στις πισίνες σα μοντέλα σε πασαρέλα.

Ο Σποκ κατέβηκε από τον ουρανό με ποπ κορν.

ο Τζόνι Κέιτζ βαρέθηκε να βαράει περαστικούς στα αρχίδια σε στάση σπαγγάτο.

Και ο Μοντεσάντος επέστρεψε φάντασμα βρεγμένο στις θάλασσες

το έσκασε λέει από το τρελοκομείο.

Ο Πιανίστας του soundtrack τρελάθηκε και άρχισε

να πυροβολεί το πιάνο του με μια καραμπίνα.

Πήγε και έγινε ντράμερ έμαθα, δεν άντεξε.

Τα ζώα το έσκασαν από το ζωολογικό.

Βγήκαν στους δρόμους, ξενέρωσαν όμως

και κλειδώθηκαν από μόνα τους στα κελιά τους.

Ρώτησα ένα πίθηκο τι γίνετε, ο τυπάς αρνήθηκε

να μου πει οτιδήποτε. Τον πυροβόλησα στο κεφάλι.

Ο Πεισματάρης Τιβέριος , ο μαλάκας αυτός που κατοικεί

στο πίνακα πάνω από το κεφάλι μου δηλαδή,

κατουρήθηκε στις 3 τη νύχτα και μούσκεψε

το τοίχο και το πρόσωπό μου.

Πυροβόλησα το στρατηγό στο κεφάλι.

Πριν πεθάνει χέστηκε πάνω του, λέρωσε τον πίνακα.

Οι συμμαθητές μου αυτοκτόνησαν, κρεμάστηκαν σε σειρά στην ταράτσα μου.

Ωραία. Χαίρομαι, θα μας μείνουν όλα τα γλυκά, η κόκα κόλα και οι πίτσες.

Την 8η μέρα, βγήκα βόλτα με τον Άντριου Σάλιβαν.

Ήπιαμε καφέ και γράψαμε ποίηση.

Οι πολυκατοικίες τραγουδάνε.

Καλωσορίζουν τα παιδιά στα κοιμητήρια.

2

Τα παιδιά στα κοιμητήρια χαιρετάνε

μου γνέφουν, φοράνε τα καλά τους

και κάνουνε πάρτι.

Ξενέρωτα πάρτι.

Τα σνομπάρω γιατί είναι ηλίθια,

ηλίθια που πέθαναν και μ'άφησαν μόνη

στην πόλη με έναν γέρο μόνο για παρέα.

Αχ, τι απελπισία.

Το μόνο ωραίο που μπορούμε να προσφέρουμε

στην κοινωνία είναι η ύπαρξη μας.

Δεν υπάρχει κοινωνία στα χαλάσματα.

Υπάρχει μόνο αίμα.

Η κοινωνία μεταφέρθηκε στα κοιμητήρια

και γω το μόνο που προσφέρω σε αυτή

είναι γλυκά κάτουρα στους τοίχους.

Επιτέλους μόνη, σχεδόν μόνη.

Σαν έμεινα σχεδόν μόνη, έγινα η σκύλα

της πόλης, περιφέρομαι με ένα μπουκάλι

και γαβγίζω στα αυτοκίνητα τα άδεια.

Βαριέμαι.

Πηγαίνω στις χλιδάτες πισίνες και δαγκώνω

τα σάπια πτώματα των ενηλίκων.

Διαβάζω αποσπάσματα από πορνογραφίες

δυνατά σε μικρόφωνο μέσα στις εκκλησίες.

Κάθε Κυριακή έχω ραντεβού με τον Σάλιβαν.

Γράφουμε αμαρτωλή ποίηση μέσα σε καφετέριες

με νεκρές ζόμπι σερβιτόρες, που μα σερβίρουν

λέγοντας μας νεκρές καλημέρες.

Το μόνο ωραίο που μπορούμε να προσφέρουμε

στην κοινωνία είναι η ύπαρξη μας.

Το μόνο ωραίο που μπορούμε να προσφέρουμε

στην ποιήση είναι οι κάδοι με τα σκουπίδια.

Άλλωστε βρίσκεις ωραία πράγματα

αν ψάξεις στα σκουπίδια.

Ακόμα βαρετά είναι εδώ.

3

Το τρία, τι να πεις για το τρία αγαπητέ Ματ Μέρντοκ;

Το τρία ήταν το αγαπημένο σου ποίημα μόλις

στο διάβασα, από τη ζήλια σου το έκαψες

με τον αναπτήρα σου μπροστά μου και άναψες ένα τσιγάρο.

Σου έδωσα ένα χαστούκι και έφυγα. Αφιερώνω το τρία

σε όλες τις κατάρες που ευχήθηκα να πάθει η κακομούτσουνη φάτσα σου.

4

Καταιγίδα σπέρματος χύθηκε στα αυτιά μου.

Οι πάνω μου, γαμιούνται από πάνω μου και τους σιχαίνομαι.

Τους σιχαίνεται και η σκούπα μου, που βροντάει

τα ταβάνια αυτή τη στιγμή που σας γράφω.

Τους σιχάθηκε και το μπουκάλι μου με το τζιν.

Που αδειάζει αυτή τη στιγμή που σας γράφω.

Τους σιχαίνεται το ρολόι μου και οι μπαταρίες του.

Που σταμάτησε στην ένδειξη 5 και 34 τα χαράματα.

Τους σιχάθηκε και το τελευταίο μου όνειρο και ο σκηνοθέτης.

Τελείωσε πριν ο πρίγκιπας παντρευτεί την πριγκίπισσα Χταπόδη.

Τους σιχάθηκε και Ο Λουί Άραγκον, και κρύφτηκε

ανάθεμα να ξέρω που στο διάολο κρύφτηκε και τον ψάχνω άγρυπνη και βαρεμένη.

Στην τηλεόραση δείχνει χόρορ με σπλατιερές.

Χασμουριέμαι νυσταλέα και μου μπαίνουν ιδέες.

Τους σιχάθηκε και το τσεκούρι μου

που έχει καρφώσει το βλέμμα του πάνω μου συνοδευμένο με ένα ύπουλο γελάκι.

Παίρνω το σιχαμένο τσεκούρι μου

και χτυπάω το κουδούνι των από πάνω με χαμόγελο.

5

Το 5 είναι αφιερωμένο στη συλλογή τρία.

Στη συλλογή που δε θα σκεφτεί ποτέ κάποιος να γράψει.

Στη συλλογή που δε θα γραφτεί ποτέ.

Στη συλλογή που θα έφερνε τη συντέλεια της ποίησης.

Τη συντέλεια των θεών, που θα τη διάβαζαν βαριεστημένα

στα κατεδαφισμένα ,θρύψαλα παλάτια τους και θα αυτοκτονούσαν.

Το 5 είναι αφιερωμένο, σε όλα τα χαρτιά

με βαμμένα μπλε στιχάκια και σε όλους

τους τοίχους με τις ματαιόδοξες τους προσπάθειες για φτιασίδωμα.

Μοντέρνες γυναίκες κουτουλάνε ζαλισμένες σε μοντέρνους τοίχους.

Τα καταπληκτικά ποιήματα της συλλογής τρία

είναι αφιερωμένα σε όλους τους εραστές με τα υγρά μάτια.

Νομίζω είναι ποιήματα ερωτικά και αμαρτωλά, τα χάραξα στον εγκέφαλο μου

τα διάβασα στα κρυφά σε ένα σκοτάδι μυστικό και σαγηνεύτηκα.

Τα ποιήματα της συλλογής τρία και το ποίημα 5 της συλλογής δύο

είναι αφιερωμένα στα κορίτσια που θα αγαπηθούν δύσκολα

ή δε θα αγαπηθούν ποτέ, γιατί είναι σκληροτράχηλες γάτες

και όχι αγαπησιάρικα κουτάβια υποταγμένα στους άντρες.