Όλες οι κατηγορίες ανθρώπων. | Λίναμ Κεροτάνυ

Κατεβαίνω το δρόμο.
Γυρίζω απ’τη γωνία. Κανείς .Μόνο μακριά απέναντι ένας καραφλός που με κοιτάει  να έρχομαι και καπνίζει.
Πλησιάζω. Κόσμος ντυμένος στα ίδια ενωτικά μπλουζάκια.
‘Εχεις αναπτήρα? είπα. Άναψα .
Προχωρώ στο πλήθος μα όχι μέσα.
Κόφτε το αλκοόλ. «πρώην τοξικομανείς-Ζωή καλύτερη χωρίς ουσίες»
Η ουσία είναι χωρίς ουσίες.»
.και μπαλόνια στα χρώματα της ζωηριάς αφήνονται ν ‘ αγγίξουν τα όνειρα μας που κάθονται κάπου στον ουρανό.
Γι ‘αυτό όταν κοιτούμε τον ουρανό ,μορφάζουμε σα να ψάχνουμε κάτι.

και 10μ πιο κάτω:
κιφ?
πόσο?
-10
-Έλα.
-Γεια.

Και πιο δίπλα εκκλησία με πιστούς που στη σειρά βαλμένοι βλέπουν έκαστος κάθε φορά τον άγιο γεράσιμο μπροστά τους. Τον ήρωα κάποιας λογοτεχνίας.

και οι μεν κατηγορούν τους δε ,που μπλέξανε αμφότεροι σε κάποια παραμύθα.