Ο Δημήτρης Μύλης κάνει Pause | Πάστα Φλώρα

Δεν θα χρειαστεί να τον συστήσουμε, θα το κάνει ο ίδιος με τον καλύτερο τρόπο. Αυτός είναι ο Δημήτρης Μύλης, ένας καλλιτέχνης με τσαγανό και διαχυτικό ταλέντο, μα προπάντων με μεράκι για την μεγάλη του αγάπη, την τέχνη. 

Καλησπέρα Δημήτρη και καλώς ήρθες. Λίγα λόγια για σένα, να σε γνωρίσουν και όσοι δεν σε ξέρουν.

Καλησπέρα και ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Με μια σχετικά σύντομη περίληψη, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα μέσα σε διαμερίσματα και σπίτια, σε ιδιωτικά και κρατικά σχολεία. Ξεκίνησα το κλασικό πιάνο και τα θεωρητικά μαθήματα στο Ωδείο Ηλιουπόλεως και συνέχισα αργότερα τις ανώτερες μουσικές σπουδές μου στο ωδείο Φίλιππος Νάκας. Σε ηλικία περίπου 13 χρονών, άρχισα ν’ ασχολούμαι αυτοδίδακτα με την κιθάρα, το μπάσο και τα ντραμς. Έτσι κατέληξα κατά περιόδους σε διάφορα μαθητικά και μη συγκροτήματα κάνοντας εμφανίσεις στην Αθήνα σε μαγαζιά όπως, το «Όνομα του Ρόδου», «ANclub», «7sins», κ.ά..

Λίγο πριν τη μετάβασή μου στην Κύπρο, σε ηλικία 16 χρονών, διοργάνωσα στο μαγαζί Camelot στους Αμπελόκηπους το «Challenge of the Music Bands» ένα φεστιβάλ στο οποίο συμμετείχαν μπάντες από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Στη Κύπρο συνέχισα τη 3η λυκείου ως μαθητής του Παγκύπριου Γυμνάσιου Λευκωσίας και ως παρατηρητής και μέλος της χορωδίας του Μουσικού Λυκείου. Επίσης εκείνο το διάστημα συνεργάστηκα με τον συγγραφέα Σταύρο Αρχοντάκη για μελοποίηση ποιημάτων. Αφού τελείωσα τη στρατιωτική μου θητεία το 2013, συνέχισα τις σπουδές μου στην Αγγλία στο University of Portsmouth στον κλάδο του Music and Sound Technology, από όπου και αποφοίτησα πριν λίγες μέρες. Τώρα, συνεχίζω να κάνω εμφανίσεις όπως τα τελευταία 3 χρόνια σε διάφορα μαγαζιά της Λευκωσίας.

Βάζεις ταμπέλες στην μουσική σου;

Πιστεύω πως αν δεν βάζεις ταμπέλα σε αυτό που κάνεις τότε δεν ξέρεις στην ουσία τι κάνεις, καθώς δεν θα μπορείς να το χαρακτηρίσεις. Οι ταμπέλες μπορεί να αλλάζουν με τον καιρό, αλλά τουλάχιστον πρέπει να ξέρεις ποιος είσαι, τι κάνεις και τι βγάζεις προς τα έξω ως μουσικός. Όσον αφορά εμένα θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει το ελληνικό ροκ και έντεχνο, όποτε αυτή είναι η ταμπέλα που ίσως μου αρμόζει.

Απ’ όσο γνωρίζω συνθέτεις και γράφεις στίχους. Πως επηρεάζεσαι, αφουγκράζεσαι στιγμές γύρω σου και ντύνεις τα τραγούδια σου;

Αν και γράφω στίχους-ιστορίες θα έλεγα ότι είμαι παραπάνω συνθέτης παρά στιχουργός μιας και μου είναι πιο εύκολο να γράψω μουσική. Έτσι τις περισσότερες φορές καταλήγω με ένα σορό «άστιχα τραγούδια». Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει μεγάλη δουλειά πάνω στους στίχους μου. Πιστεύω ότι αληθινό είναι το αυθόρμητο οπότε ποντάρω σε αυτό. Έτσι, όταν γραφτεί η μελωδία τα λόγια θα κυλήσουν σαν νερό ή δεν θα γραφτούν εκείνη την περίοδο. Προσωπικά βιώματα, ιστορίες φίλων και καθημερινά γεγονότα πιστεύω πως είναι απαράμιλλες πηγές έμπνευσης για όλους όσους γράφουν.

Κάνεις Pause;

Οι παύσεις χρειάζονται και είναι μέρος τις ζωής μας. Είναι εκείνες που σου δίνουν τη δυνατότητα να αναλογιστείς ποιος είσαι και που βρίσκεσαι έτσι ώστε να συνεχίσεις τη πορεία σου πιο δυνατά και πιο συγκεντρωμένα.

Πώς φαντάζεσαι μελλοντικά τον Δημήτρη Μύλη;

Και ποιος δεν θέλει να τα πάει καλά στη ζωή του;

Ως νέος καλλιτέχνης, πως βλέπεις εσύ το μέλλον της μουσικής παιδείας και βιομηχανίας;

Καλή ερώτηση. Θα έλεγα πως τα τελευταία 2 χρόνια βιώνουμε μία αναδιάταξη των ειδών της μουσικής. Ενώ η πρόχειρη pop και λαϊκή εμπορική βιομηχανία ξεκινάει να χάνει την φαινομενική αξία που της έχει δοθεί τη τελευταία δεκαετία, το ρεμπέτικο, το ελληνικό ροκ, το έντεχνο και η αυθεντική λαϊκή μουσική έρχονται να αναπληρώσουν τα κενά που δημιουργούνται με πιο ουσιώδη στίχο και μουσική. Είναι καιρός νομίζω όλοι μας ως ακροατές να δώσουμε σημασία σε καλλιτέχνες που πονούν τη μουσική τους και έχουν κάτι ξεχωριστό να δώσουν μέσα από αυτή. Όσον αφορά τη μουσική βιομηχανία πιστεύω πως η ουσία πίσω από το όνομα έχει χαλάσει εδώ και καιρό. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς οι πλείστες εταιρείες που θέλουν να επονομάζονται «μουσικές βιομηχανίες», παράγουν ή καλύτερα αναπαράγουν καλλιτέχνες βασισμένες σε ένα-δύο εμπορικά πρότυπα που στοχεύουν στο εισόδημα που θα κερδίσουν και όχι στην ποιότητα που θα δημιουργήσουν, διαγράφοντας με αυτόν τον τρόπο την αυθεντικότητα του εκάστοτε μουσικού. Ευτυχώς τα τελευταία 2 με 3 χρόνια, μικρά ανεξάρτητα studio ανέλαβαν να αποκαταστήσουν τον χαμένο αυτό όρο. Είναι μεγάλη μου χαρά να βλέπω στούντιο που ενδιαφέρονται να προβάλλουν έναν καλλιτέχνη ως καθ’ αυτό, επειδή πιστεύουν πως έχει κάτι καινούργιο και όμορφο να δώσει μέσα από τη μουσική του.

Πες μας λίγα λόγια για την Minor Underground.

Η Minor Underground είναι μία ιδέα που δημιουργήθηκε χρόνια πριν, όταν τα προβλήματα της μουσικής βιομηχανίας ξεκίνησαν να με επηρεάζουν άμεσα στη δουλειά μου. Τότε δεν υπήρχε το όνομα, παραμόνο η θέληση για μια αλλαγή. Πριν λίγους μήνες η ιδέα αυτή ήρθε να γίνει πραγματικότητα αφού μετά από αρκετές συζητήσεις με φίλους και μουσικούς, κατέληξα στο ότι όταν θέλεις κάτι να αλλάξει, πρέπει εσύ να κάνεις το πρώτο βήμα. Από τον πρώτο μήνα η Minor Underground είχε πάρει ζωή αφού φίλοι και συνάδελφοι στήριξαν την όλη ιδέα και την αγάπησαν πραγματικά. Ο βασικός σκοπός είναι να καταφέρουμε να αναδείξουμε καλλιτέχνες (μουσικούς, ζωγράφους, φωτογράφους κ.ά) μέσα από συνεντεύξεις, ηχογραφήσεις και event, δίνοντας τους έτσι την ευκαιρία να δείξουν την δουλειά τους ως καθ΄ αυτή χωρίς καμία παρεμβολή που θα αλλοίωνε την αυθεντικότητά τους. Μέχρι τώρα έχουμε πάνω από 10 συνεντεύξεις με σημαντικά ονόματα και σχήματα του χώρου όπως Monsieur Doumani και Βύρωνα Πότσο. Μέσα στην επόμενη εβδομάδα θα έχουμε μαζί μας και τους Super Stereo από Θεσσαλονίκη. Επίσης πρόσφατα η φωτογραφική μας ομάδα κάλυψε δύο εκδηλώσεις στα πλαίσια ενός φιλανθρωπικού σκοπού. Είμαστε ζωντανοί και μεγαλώνουμε.

Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες της M.U, τον Μιχάλη Σοφοκλέους (Καφέ-Μπαρ Ρεμπελιό), τον Αναστάση Λουκά (Bad Frequency Studio) και τον Μάκη Καζακαίο (Μουσική Σκηνή Εξάντας) για τη συνεχή τους στήριξη σε κάθε βήμα μας. Μπορείτε να μας βρείτε στο facebook πληκτρολογώντας Minor Underground ή στην ιστοσελίδα μας www.minorunderground.co.uk

Με ποιον καλλιτέχνη επιθυμείς να συνεργαστείς;

Αν ξεκινήσω να αναφέρω ονόματα δεν θα σταματώ. Οι πρώτοι που σκέφτομαι, Σπύρος Γραμμένος, Λεωνίδας Μπαλάφας, Γιάννης Αγγελάκας. Είμαι στην ευχάριστη θέση όμως να πω ότι συνεργάζομαι με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες της ηλικίας μου και μη, και τους ευχαριστώ πολύ!

Θέλω να μου πεις έναν μεγάλο σου φόβο και ένα μεγάλο σου στόχο.

Όσοι οι φόβοι, άλλοι τόσοι και οι στόχοι. Φόβος; Να ξυπνήσω μια μέρα και όλη η ζωή μου να ήταν ένα όνειρο. Στόχος; Αν γίνει αυτό να ξανακοιμηθώ!

Που μπορούμε να σε δούμε και να σε ακούσουμε ζωντανά;

Προς το παρόν κάθε Τετάρτη εμφανίζομαι solo acoustic στο Καφέ-Μπαρ Ρεμπελιό στο Δάλι και την 

Πέμπτη 23 Ιουνίου στο Neverland Rock Bar στη Λευκωσία. Μέσα στον μήνα θα ανακοινωθούν και άλλες εμφανίσεις τις οποίες μπορείτε να βρείτε μέσα από τη σελίδα μου στο facebook, Dimitris Mylis/Δημήτρης Μύλης, www.facebook.com/dimitrismylis

Κλείνοντας, κάτι που θα ήθελες να πεις, ένα ελεύθερο μήνυμα στους αναγνώστες μας;

Να κάνετε ότι αγαπάτε και να αγαπάτε ότι κάνετε. Μετά όλα έρχονται.

Facebook Page: https://www.facebook.com/dimitrismylis/?fref=ts