Για κείνα που γνέφουν
μα ποτέ δεν έρχονται
έχω κρατήσει μια συγγνώμη.
Τους την οφείλω εδώ και χρόνια,
μα δε το ξερα...
Δε το ξερα πως ήταν τόσο δύσκολο
να πεις "φταίω και εγώ
για τα χείλη που δε φίλησα
και τα ταξίδια που μείναν στα χαρτιά."
Φταίω που δε με πίστεψες
κι ο κόσμος έμεινε ίδιος.
Κι ας γέρασα.
Κι ας γέρασες και συ.
΄'ομορφο...
ΑπάντησηΔιαγραφή