Άτιτλο - Γωγώ Λιανού

Ξέρω πως τον αγάπησα τον έρωτα.

Με λυγμούς αχώνευτους αργά το βράδυ.

Με νοθευμένα ποτά για νύχτες, ακόμη και μέρες σκόρπιες,

ανάμεσα σε ρουτίνες.

Κρυφτό με ανώμαλες προσωπικότητες .

Έχει το χρώμα της θάλασσας  κάτω απ’τον καυτό μεσημεριανό ήλιο ο έρωτάς μου

και εγώ απ’τη στεριά, πετάω στην καρδιά του πέτρες να κάνω σχήματα.

Με δανεικά βρεγμένα τσιγάρα.

Έτσι τον αγάπησα.

Με στίχους τραγουδιών σαν κι αυτόν : "Της πρώτης άνοιξης αγάπη".

Με λόγια καθόλου κομψά για μια δεσποινίς.

Με βόλτες έξω απ’τα στέκια.

Με επίμονες κραυγές στον καθρέφτη μπροστά.

Με ακούραστους εσωτερικούς διαλόγους, μονολόγους, χωρίς λόγους.

Χωρίς τη δροσιά του νεανικού έρωτα στα χείλη.

Έτσι τον αγάπησα.