Γρατζουνώ τους τοίχους με λύσσα
Ουρλιάζω αλλά βγάζω κάτι βουβούς ήχους, άναρθρους.
Κανείς δεν σε ακούει
Κανείς δεν σε νιώθει σε αυτόν τον κόσμο
Μόνο ο εαυτός σου στέκει και σου δίνει το χέρι,να κλάψεις, να γελάσεις, να διαλογιστείς μαζί του
Οι πληγές μου είναι βαθιές δεν θα ιαθούν τόσο εύκολα
Αν δεν έχεις την υπομονή φύγε μακριά μου
Τρέξε όσο πιο μακριά μπορείς.
Κατώτεροι των περιστάσεων μια ζωή. Όλοι μας. Μέτριοι και συμβιβασμένοι.
Φύγετε όλοι, τους φώναξε
Θέλω να μείνω μόνος μου να καταστρέψω τον εαυτό μου
Τουλάχιστον θα μαι εγώ υπόλογος γι'αυτό
Και όχι οι άλλοι.
Προτιμώ την αυτοκαταστροφή απ'την έκρηξη και την απογοήτευση προερχόμενη από τρίτους.
Παίξε τις νότες της αυτοκαταστροφής μου
Τραγούδησέ μου την πιο γλυκιά μελωδία και άσε με να πεθάνω μετά.
Ίσως βρω την χαμένη μου ευτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου