Συνέντευξη: Λιλή Χελιώτη, συγγραφέας του βιβλίου "Φυγή"

Συναντήσαμε τη Λιλή Χελιώτη, η οποία μίλησε στην Πάστα Φλώρα(Γιώτα Μαστροσαββάκη) για το τρίτο της βιβλίο, την "Φυγή", το οποίο αναμένουμε να κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και θα μπορείτε να προμηθευτείτε το Σάββατο 14 Μαΐου στην εκδήλωση Όψεις του Φανταστικού 2016, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στην Αθηναίων Πολιτεία. Το βιβλίο "Φυγή" αποτελεί το τρίτο μυθιστόρημα της συγγραφέος, την οποία γνωρίσαμε με το βιβλίο της "Κι όμως επέζησα..", το οποίο ακολουθήθηκε από το "Όταν εκείνη ζωγράφιζε το φως".

Το όμορφο ταξίδι στο παιχνίδι των γραμμάτων και δη των βιβλίων πως ξεκίνησε;

Ίσως από την ανάγκη να πω σκέψεις, επιθυμίες (κάποιες φορές και ευχές) στους γύρο μου, έστω κι αν αυτοί  βρίσκονται μακριά. Είναι ένας τρόπος όμορφος να εκφράσω τα συναισθήματά μου, να ζήσω στιγμές που μόνο η φαντασία τις προσφέρει. Να ζήσω αισθήματα που είναι αμφισβητήσιμη η ύπαρξή τους. Χωρίς ν’ αρνούμαι την ύπαρξη και του κακού που υπάρχει ίσως για να μας υποχρεώσει να εκτιμήσουμε την αξία του καλού.

Επιρροές και εμπνεύσεις, που έβαλαν και βάζουν το λιθαράκι τους μέχρι και σήμερα;

Είναι  τα βιώματα, υπάρχουν ακούσματα, μπορεί ακόμη να είναι στην σκέψη μου και η επιθυμία, να αναφερθώ σε αυτά τα ασυμβίβαστα γεγονότα που όσο κι αν πιστεύουμε ότι δεν συμβαίνουν, τα συναντάμε και απορούμε.

Περιέγραψε μας με λίγα λόγια την δουλειά σου, να σε γνωρίσουμε καλύτερα.

Η δουλειά μου; μα είναι δουλειά; Εγώ θα το χαρακτήριζα παιχνίδι με την αλήθεια και το ψέμα. Με την πραγματικότητα και την φαντασία. Η φαντασία αυτή που ξέρει και σκαρώνει τα πιο παράξενα παιχνίδια με τον πιο αληθινό τρόπο. Αυτό λοιπόν το παιχνίδι εγώ το λατρεύω.

Μαθαίνω πως αναμένουμε το τρίτο σου βιβλίο, με τίτλο «Φυγή»… Σωστά; Τι σημαίνει για σένα η «Φυγή»; 

Είναι σωστή η ενημέρωσή σας, πραγματικά  το τρίτο βιβλίο μου έχει τον τίτλο  « ΦΥΓΗ». Όσο  για την φυγή πιστεύω ότι είναι η τολμηρή κίνηση και είναι μόνο για τους τολμηρούς. Είναι μια ύστατη  προσπάθεια να ανανεωθούν τα δεδομένα. Μια προσπάθεια,  γιατί έτσι μπορεί να εξελίχθη και η ζωή. Φυσικά   ανεξαρτήτου αποτελέσματος.

Η συνεργασία με τις εκδόσεις «Συμπαντικές Διαδρομές» πώς ξεκίνησε; Μίλησε μας για αυτό.

Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί μετά από μία απλή ανάγνωση μιας κοινοποίησης στο fb γνώρισα τον εκδότη και την ομάδα του εκδοτικού οίκου  Συμπαντικές  Διαδρομές. Με τον σεβασμό που έδειξαν στα γραπτά μου καθώς και με τον τρόπο τους με ενεθάρρυναν να τα εκδώσω. Πριν από καιρό και κατά διαστήματα είχα επισκεφθεί κάποιους μεγάλους εκδοτικούς οίκους. Ίσως γιατί το όνομά μου δεν τους έλεγε τίποτα δεν βρήκαν απαραίτητο ν’ ασχοληθούν και με τα γραπτά μου.

Πώς ένιωσες όταν εκδόθηκε το πρώτο σου βιβλίο;

Μπορώ να το παρομοιάσω σαν την αγκαλιά των παιδιών μου. Ίσως  να θεωρηθεί υπερβολή μα κάθε φορά και όχι μόνο για το πρώτο μου βιβλίο νοιώθω ευτυχία, αγάπη γιατί ξέρω ότι είμαι εγώ η δημιουργός του. Η σκέψη και μόνο ότι θα το πιάσουν τόσοι άνθρωποι, ότι θα το διαβάσουν ( αν αρέσει ή όχι θα είναι ψέμα αν πω ότι δεν μ’ ενδιαφέρει)  κάνει τα μάτια μου να γυαλίζουν ίσως από χαρά ίσως από λαχτάρα ίσως από βούρκωμα.

Τι νομίζεις ότι λείπει από τα βιβλία σήμερα;

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία θεμάτων και άξιοι συγγραφείς ( νέοι και παλιοί ). Όμως  υπάρχει αυτός ο βομβαρδισμός από το ιντερνέτ από την τηλεόραση  που κάνει τον αναγνώστη να προβληματίζεται. Έτσι  πολλές φορές η  επιθυμία για την επιλογή ενός καλού βιβλίου  γίνεται μία δύσκολη υπόθεση. Μάλιστα πολλές φορές μία κακή επιλογή έχει σαν αποτέλεσμα να αποτρέπει τον αναγνώστη.  Και αυτό είναι λυπηρό. Φυσικά υπάρχουν ( νομίζω ότι δεν είναι λίγοι )οι αναγνώστες που επιμένουν στην ανάγνωση ενός βιβλίου έστω κι αν αυτό δεν είναι της αρεσκείας τους.  Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ένα βιβλίο, καλό ή κακό, είναι ένα βιβλίο και πάντα έχει κάτι να δώσει στον αναγνώστη.

Συγγραφικά που σε βρίσκουμε τώρα;

Αυτό τον καιρό είναι έτοιμο ένα ακόμη βιβλίο μου και υπάρχουν ακόμη δύο που βρίσκονται σε πορεία ολοκλήρωσης. Τώρα θα μου πείτε πώς γίνετε δύο μαζί. Είναι   αλήθεια ότι όταν υπάρχουν ιδέες δεν βάζω stop σε καμία έτσι συμπορεύονται  κι ας διαφέρουν η μία από την άλλη. Δεν  υπάρχει αυτό που λέμε: ¨Τώρα θα καθίσω να γράψω¨. Η ζωή όταν  μου δώσει το θέμα η φαντασία την πλοκή του  τότε εγώ δημιουργώ, πλάθω, και εξελίσσω το θέμα. Όπως  ένα παιδί το μεγαλώνουμε και το προετοιμάζουμε κι όταν πιστεύουμε ότι είναι έτοιμο το αφήνουμε να εκτεθεί.

Αγαπημένο motto; 

ΜΟΤΟ;   Τόλμησε να ζήσεις την ζωή σου όπως εσύ θέλεις. Κι αν ακόμη αποτύχεις θα ξέρεις ότι προσπάθησες.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας  και την προσπάθειά σας μέσα από τις ερωτήσεις σας να με γνωρίσετε.