| Ανδρεοσόπουλος Δ.,2015, υγρός μόλυβδος πάνω σε διάφανο δέρμα νεκρού διαστάσεις 300x40 |
Η κατάρα και ευχή σου, είναι το ότι δεν σου επιτρέπουν να είσαι ούτε θείο ούτε ζωώδες ον.
Είναι αυτή η ασπρόμαυρη πυκνή οσμή του σπέρματος που σου φέρνει εμετό και του σκατού που επίσης σου φέρνει εμετό. Δεν συνειδητοποιείς γιατί αυνανίζεσαι, ούτε γιατί είναι τόσο ηδονικό να χαστουκίζεις όταν γαμάς ή σε γαμάνε. Γιαυτό το λόγο επίσης δεν καταλαβαίνεις πως γίνεται τα πράγματα, να είναι όπως δεν καταλαβαίνεις. Δεν μπορείς να σταματήσεις να γελάς από το κλάμα όταν δεις άξαφνα ένα γυμνό πέος ή έναν κώλο. Δεν σου είναι εύκολο να φανταστείς πως όλα όσα αγαπάς ή απεχθάνεσαι είναι ένα χύσι που φίλησε ένα μητρικό αυγό. Πράγματα που δεν μπορεί ο νους να νοιώσει αν και τα "κατανοεί". Πως μπορείς να αγαπάς, αναρωτιέσαι. Πως μπορείς να μισείς? Αυτό είναι πιο εύκολο. ΠΩΣ μπορείς να λες πως είσαι άνθρωπος όταν δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αυτή η λέξη και που φτάνουν τα όρια της. Ωστόσο οι απαιτήσεις σου από το κόσμο είναι ατελείωτες. Δεν σου κάνει αυτό το είδος ομορφιάς μα δεν γνωρίζεις γιατί. Δεν σου αρέσει αυτή η τέχνη, μα δεν έχεις ιδέα τι τέχνη σου αρέσει. Δεν σου αρέσει η πούτσα του άλλου μα τη δική σου σπας τη μέση σου για να τη γλύψεις. Οι φίλοι σου είναι όλοι μαλάκες, μα στους άλλους είναι ιδανικοί και τους επευφημείς. Δεν ξέρεις τι θες, μα εύκολα λες πως δεν θες κάτι άλλο. Το κενό γεμίζεις δίχως να φανταστείς πως ποτέ δεν υπήρξε κενό. Κατακρίνεις εύκολα το κόσμο γιατί δεν κατέκρινες πότε το Εγώ. Δέχεσαι μέσω μιας βδελυρής νόησης, τα θεία ένστικτα σου. Ταυτόχρονα τα αφορίζεις. Ξυπνάς μέσα στο όνειρο σου, μα πότε δεν ξύπνησες στο ξύπνιο σου.Εκλιπαρείς με προσευχές να γίνει η μούχλα χρυσάφι, μα αγνοείς το κάτουρο σου. Δωρίζεις πνεύμα στο μηχάνημα μα δεν ρισκάρεις στο πνεύμα την ύλη σου. Απαγορεύεις τις ύψιστες ηδονές με τις χείριστες ποινές.
Πως λοιπόν ελπίζεις να κατανοήσεις πράγματα που και χίλια βιβλία να έγραφαν οι πιο σοφοί, δεν θα άγγιζα ούτε τη κλειτορίδα του Μεγάλου Αιδοίου? Πως ελπίζεις να Γίνεις, παραμένοντας σε μπαγιάτικες λέξεις σοφών, σε γνώσεις χωρίς ουσία. Πως ελπίζεις γενικώς, αν δεν καταλαβαίνεις τι θα πει Σοφία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου