Πάντα μ' άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους.
Νομίζω πως είναι μια συνήθεια που απέκτησα τυχαία,
περιμένοντας μόνος, γιατί φτάνω νωρίς.
Από τους περισσότερους μαθαίνεις.
Μαθαίνεις πολλά.
Αλλά οι αγαπημένοι μου είναι εκείνοι που με κάνουν να χαμογελάω.
Αυτοί που περπατάνε στο δρόμο
και σκέφτονται για μια στιγμή τον άλλον
ή θυμούνται κάτι που τους είπε.
Και χαμογελάνε.
Ψηλώνουν.
Κι ένα ασυνείδητο χοροπηδηχτό μπαίνει στο βήμα τους.
Για περισσότερα κείμενα του συγγραφέα μεταβείτε στη διεύθυνση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου