Σα να βγάζεις αυγά από αυγοθήκη - του Λιναμ Κεροτανυ

Μετά εκείνη μένει άχρηστη κι ο ρόλος της εκπρόθεσμος.

Αδειάζει.

Σαν να κλείνεσαι στην Ικαρία ,

ύστερα από ξέφρενο πάρτυ στο Μανχάταν.

Σαν να μουτζουρώνεις σελίδα,

αχρηστεύεις το περιεχόμενο και το μέσον μαζί.

Αλλά ίσως υπάρχει λόγος.

Ίσως αν το μυαλό αδειάσει από έννοιες και ακούγονται μόνον οι φωνές του,

ίσως αντί για τρελό να σε κάνει πιο ανθρώπινο.

Να συνειδητοποιείς την ίδιαν βλακείαν  και να συγχωρείς πλέον τους άλλους.

Συναδελφικά.

Σα να δαγκώνεις τα νύχια που με υπομονή μεγάλωνες.

Ίσως δεν ακυρώσεις τον κόπο σου αλλά ξαναβρίσκεις τον εαυτό σου.

Και είναι λυτρωτικό .

Αφού πρέπει πρώτα να τον χάσεις.

Ν'ανησυχήσεις.

Να σκεφτείς τι πάει λάθος και να μην κλείνει το στόμα σου.

Όμως έρχεται η ώρα που η αυγοθήκη ξαναγεμίζει.

Η Ικαρία σου μοιάζει ερωτική και η σελίδα η μαύρη,

μια δημιουργία σε αποκαθήλωση.

Γιατί το χαρτί και το όπλο πέφτουν απ'το ίδιο ύψος,

με την ίδια ταχύτητα.

 Όμως το θέμα είναι τι απ’ τα δυο θα επιλέξεις να ξανασηκώσεις.