Μια σαρκοφάγος να γεννά ασταμάτητα,
Μια σαρκοφάγος να σε κατασπαράζει με μανία,
Να σε καταπίνει μες το αδηφάγο στόμα της,
καθώς παλεύεις μόνος, αβοήθητος, γυμνός,
Πότε να της ξεφύγεις, πότε να της παραδοθείς,
Καθώς τη νιώθεις να σπαρταράει σα μικρό παιδί,
ναι, ναι σα μικρό παιδί τούτος ο δαίμονας φαντάζει,
τόσο αγνός, τόσο καθάριος που σε ξεγελάει
μέσα στη τόση του σαπίλα και παραφροσύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου